e

Nga Wiktionary
Alfabeti : A | B | C | Ç | D | DH | E | Ë | F | G | GJ | H | I | J | K | L | LL | M | N | NJ | O | P | Q | R |RR | S | SH | T | TH | U | V | X | XH | Y | Z | ZH -


E. I

1. Një nga zanoret e gjuhës shqipe dhe shkronja e shtatë e alfabetit të saj, e cila shënon këtë zanore. Zanorja e. Tingulli e. Shkronja e.

2. si em. f. Zanorja dhe shkronja e. E-ja e madhe (e vogël). E-ja e dorës (e shtypit). E-ja e theksuar (e patheksuar).


E II

1. Nyjë e përparme e gjinisë femërore tek emrat e rasës gjinore, tek emrat e mbiemrat e nyjshëm, te numërorët rreshtorë dhe te disa përemra, kur emri me të cilin lidhen është në rasën emërore ose kallëzore; nyjë e përparme e gjinisë mashkullore tek emrat e rasës gjinore, te mbiemrat e te disa përemra, kur emri me të cilin lidhen është në trajtën e shquar dhe në rasën kallëzore të numrit njëjës ose në rasën emërore a kallëzore të numrit shumës. Vajzë e mirë. Fushat e gjera. Lugina e Drinit. Djemtë e fshatit. Trimëritë e partizanëve. E reja mirditore. Nga e hëna tek e diela. Klasa e parë (e dytë, e pestë). Doli e para e klasës. E mira s'ka fund. Erdhën të gjitha shoqet e saj. Një punë e tillë të nderon. Shprehu mendimin e vet. Thirri djalin e madh. Të njohim heronjtë e pavdekshëm. I këshilloi djemtë e tij (e tyre).

2. Nyjë e përparme me kuptimin e përemrave pronorë të vetës së tretë të numrit njëjës, e cila përdoret me emrat femërorë që tregojnë lidhje gjaku a gjinie ose lidhje familjare; e tij, e saj. E ëma. E bija. E motra. E mbesa. E emta. E vjehrra. E shoqja. E kunata. E kushërira.


E III

Trajtë e shkurtër e përemrave vetorë të vetës së tretë në rasën kallëzore të numrit njëjës. E plotësoi detyrën. E pashë në rrugë. Nuk e kuptova mirë. Këtë e shoh qartë. Atë e dinë të gjithë. Merre (merreni) me vete! Thuaje hapur!


E IV lidh.

1. Përdoret për të lidhur dy gjymtyrë fjalie a dy fjali të një fare ose dy fjali të bashkërenditura këpujore a shtuese; dhe. Klasa punëtore e fshatarësia kooperativiste. Shkoi e u kthye shpejt. Të vriste natën e të qante ditën.

2. Përdoret për të lidhur dy fjalë a dy trajta të së njëjtës fjalë në togje me bashkërenditje, që tregojnë zakonisht përsëritje ose vijimësi veprimi a gjendjeje, që shprehin përforcim etj. Tani e tutje. Vetëm e vetëm. Një herë e përgjithmonë. Rreth e rrotull. Për orë e orë të tëra. Keq e mos më keq. Mirë e më mirë. Ec e ec e s'ka të sosur. Bie e fle. Zë e gërhet. Ka gojë e flet.

3. Përdoret për të kundërvënë dy gjymtyrë të një fjalie a dy fjali të një fare; dhe, edhe. Duhet punë e jo fjalë. Duhej t'ia kishe thënë e jo të heshtje.

4. Përdoret te numërorët e përbërë për të lidhur klasat e ndryshme të tyre (njëshet, dhjetëshet etj.). Njëzet e dy. Dyqind e tridhjetë. Një mijë e nëntëqind e shtatëdhjetë e tre.

5. përd. pj. Përdoret në fillim të një togfjalëshi a të një fjalie për të theksuar kuptimin që shprehet prej tyre. E sot fshati duket si në festë. E u nis pastaj tërë gëzim.


E V pj. bised.

1. Përdoret në fillim të një fjalie pyetëse për të theksuar më shumë pyetjen ose për të tërhequr vëmendjen e bashkëbiseduesit përpara pyetjes. E, do të vish? — E, si thua, nisemi? — E? —pyeti ai përsëri.

2. Përdoret për të pohuar a për të miratuar diçka; po. — Nesër do të shkosh? — E, nesër.

  • E po shih te PO.


E VI pasth.

1. Përdoret kur shprehim habi, kur ndodhemi para një të papriture a para diçkaje të padëshirueshme, kur kujtohemi papandehur për diçka etj. E, kush na erdhi! E, si e paskan prishur! E, si nuk e lajmëruam që dje!

2. Përdoret kur shprehim gëzim, kënaqësi, miratim ose ndonjë ndjenjë tjetër; hë. E, më ju lumtë dora! E, t'u bëftë nëna! E, sa u gëzova kur të pashë!

3. Përdoret kur shprehim dhembje, hidhërim a pikëllim, keqardhje, dëshpërim, qortim, zemërim, urrejtje etj.; ah. E, ç'e gjeti të ziun! E, mor i shkretë! E, po e zura, ç'do t'i bëj!


Në gjuhët tjera[redaktoni]

Dominanca e gjuhëve është marr sipas numrit të postimeve në Wikipedia, pra gjuhët me më shum postime jan marrë si gjuhë më dominante.</sm<ll>

Gjuhët më dominante[redaktoni]

  1. Anglisht
  2. Gjermanisht
  3. Frëngjisht
  4. Polonisht
  5. Japonisht
  6. Hollandisht
  7. Italisht
  8. Suedisht
  9. Portugalisht
  10. Spanisht
  1. Rusisht
  2. Kinezisht
  3. Finlandishte
  4. Norvegjisht
  5. Esperanto
  6. Danisht
  7. Sllovakisht
  8. Hebraisht
  9. Çekisht
  10. Hungarisht
  1. Rumanisht
  2. Katalanisht
  3. Serbisht
  4. Sllovenisht
  5. Indonezisht
  6. Bullgarisht
  7. Turqisht
  8. Ukrainisht
  9. Lituanisht
  10. Koreanisht

Gjuhët më jo dominante[redaktoni]

  1. Estonisht
  2. Kroatisht
  3. Galicishte
  4. Norvegjishte e re
  5. Arabisht
  6. Malajzishtja
  7. Persisht
  8. Gjuha Ido
  9. Tailandishte
  10. Gjuha baske
  11. Greqisht
  12. Neopolitanishte
  13. Islandishte
  14. Boshnjakisht
  15. Anglishte e thjeshtë
  1. Luksemburgisht
  2. Vietnamishte
  3. Gjeorgjishte
  4. Shqipja
  5. Bretonishtja
  6. Vallonishte
  7. Maqedonisht
  8. Latinisht
  9. Afrikane
  10. Sicilishtja
  11. Serbo-kroatishte
  12. Austrishte
  13. Haitianishe
  14. Marathishte
  15. Korzikishte
  1. Gjuha Uelhe
  2. Letonisht
  3. Ripurianishte
  4. Bjellorusisht
  5. Tatarishte
  6. Tagalogishte
  7. Bengalishte
  8. Tamilishte
  9. Irlandisht
  10. Venecianisht
  11. Aragonishte
  12. Azerisht
  13. Teluguishte
  14. Kurdisht
  15. Interlingua