besëkeq

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Mbiemër[redaktoni]

besëkeq mb. -

  1. Që e shkel fjalën e dhënë, që s'mund a s'duhet t'i zihet besë, i pabesë.
  2. vjet. Që e kishte të dobët ndjenjën e besimit fetar, që ishte i lëkundur në besimin e vet fetar.
  3. Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.[1]


Fjalë të prejardhura[redaktoni]


Në gjuhët tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0