besëlidhës

Shqip

Emër

besëlidhës m.sh. -

1. Ai që ka lidhur besën për veprime të përbashkëta me të tjerët, pjesëtar në një besëlidhje; aleat.
2. Përd. mb. sipas kuptimit të emrit. Krerët besëlidhës.

Fjalë të prejardhura

besëkeq besëkotë besëkotësi besëlidhje besëmirë

besëpakë besëplotë besëprerë besëqen besëshkalë besëtar

besëtytë besëtytni besëtytmor besëthyer besëthyerje besëthyes

Në gjuhë tjera

Anglisht Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë