armatosur

Nga Wiktionary

armatosur mb. -

  1. Që është i pajisur me armë, që ka armë; kund. i çarmatosur. Ushtar i armatosur. Repart (njësit) i armatosur. Populli i armatosur.
  2. Që bëhet me armë në dorë, që shoqërohet me veprime luftarake. Kryengritje e armatosur. Luftë (lëvizje) e armatosur. Agresion i armatosur. Ndërhyrje e armatosur.
  3. fig. Që është i pajisur me njohuritë e nevojshme për një veprimtari të caktuar; që është i përgatitur për të punuar e vepruar në një fushë të caktuar. I armatosur ideologjikisht (politikisht).
  • I armatosur gjer (deri) në dhëmbë shih te dhëmb. Asnjanësi e armatosur mosndërhyrje në një luftë, qëndrim mënjanë duke qenë i gatshëm për luftë. Forcat e Armatosura te Republikës Popullore Socialiste të Shqipërisë shih te forcë.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Prononcimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë rrjedhëse[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]


Anglisht - armed
Gjermanisht
Frëngjisht
Polonisht
Japonisht
Hollandisht
Italisht
Suedisht
Portugalisht
Spanisht
Kroatisht
Arabisht
Greqisht
Boshnjakisht
Persisht

Rusisht
Kinezisht
Finlandishte
Norvegjisht
Esperanto
Danisht
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Austrishte
Rumanisht

Katalanisht
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Estonisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0