armatim

Armatim m.sh. -

1. vet. nj. Pajisja me armë, armatosje; kund. çarmatim. Armatimi i ushtrisë.
2. usht. Tërësia e armëve, e mjeteve dhe e pajisjeve ushtarake, që përdoren për të luftuar; armët. Armatim i rëndë (i lehtë). Depoja e armatimeve. Tekniku i armatimit. Gara e armatimeve.
3. min. Vendosja e armatesës, ngritja e një armatese në galeri. Armatimi i minierës (i galerive).

Fjalë rrjedhëse

• armatë
• armatos
• armatosem
• armatosje
• armatosur

Në gjuhë tjera

Anglisht - armament Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Austrishte Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë