çarmatosur
Shqip[redaktoni]
Mbiemër[redaktoni]
- Që i kanë hequr armët, që i kanë marrë armët, që ka mbetur pa armë ose pa armatime; kund. i armatosur. Ushtar i çarmatosur. Krahinë e çarmatosur.
- fig. Që ka mbetur pa mjetet e nevojshme për të luftuar ose për t’u mbrojtur; që nuk është në gjendje tëkundërshtojë a të veprojë.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0