aleat

Nga Wiktionary

Aleat

  • m.sh. -
  1. Anëtar i një aleance; besëlidhës. Aleat i madh (i sigurt).
  2. Ai që lidhet e bashkërendon veprimet me një tjetër për qëllime të njëjta; përkrahës aktiv i dikujt. Aleat besnik (i ngushtë). Aleat i përkohshëm. Bëhem aleat me dikë. Gjej (bëj) aleatë.
  • mb. -
  1. Që bën pjesë në një aleancë, që është anëtar i një aleancë; që u përket aleatëve. Vende (shtete, fuqi) aleate. Ushtritë aleate.
  2. Që lidhet e bashkërendon veprimet me një tjetër për qëllime të njëjta, që bashkëpunon ngushtë me një tjetër dhe e përkrah atë. Klasa aleate. [1]

Etimologjia[redaktoni]

Prononcimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë rrjedhëse[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]


Anglisht - ally
Gjermanisht
Frëngjisht
Polonisht
Japonisht
Hollandisht
Italisht
Suedisht
Portugalisht
Spanisht
Kroatisht
Norvegjishte e re
Arabisht
Greqisht
Boshnjakisht

Rusisht
Kinezisht
Finlandishte
Norvegjisht
Esperanto
Danisht
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Serbo-kroatishte
Austrishte

Rumanisht
Katalanisht
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0