afruar

Shqip

afruar mb. -

1. Që është vënë pranë me një tjetër, që rri a qëndron afër, i afërt; kund. i larguar. Lule të afruara. Me duar të afruara.
2. (shih) afrueshëm(i), afrueshme (e). Njeri i afruar. Tregohet i afruar.
3. (shih) përafërt(i,e). Shifra të afruara.

Antonime

larguar

Në gjuhë tjera

Anglisht Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Norvegjishte e re Arabisht Greqisht Boshnjakisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Serbo-kroatishte Austrishte

Rumanisht Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë