afruar
Shqip[redaktoni]
afruar mb. -
- Që është vënë pranë me një tjetër, që rri a qëndron afër, i afërt; kund. i larguar. Lule të afruara. Me duar të afruara.
- (shih) afrueshëm(i), afrueshme (e). Njeri i afruar. Tregohet i afruar.
- (shih) përafërt(i,e). Shifra të afruara.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Prononcimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Fjalë rrjedhëse[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elekronik shpjegues FESH 1.0