kimi

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Emër[redaktoni]

kimi f. sh kimisë

  1. Shkencastudion përbërjen e ndërtimin e lëndëve, vetitë e tyre dhe shndërrimin e tyre në një lëndë tjetër. Kimia organike (inorganike). Kimia e përgjithshme. Kimia bërthamore. Kimia analitike. Metodat e kimisë.
  2. Përbërja cilësore, kimike e një lënde. Kimia e naftës.
  3. Lëndë mësimore që jep njohuritë e nevojshme të kësaj shkence në shkollë; bised. teksti që përmban këto njohuri. Mësuesi i kimisë. Doli kimia e re. Mori dhjetë në kimi.


Në gjuhët tjera[redaktoni]