burnot

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Burnot m. -

  1. Duhan i thatë e i shkoqur si pluhur, që e thithin me hundë për të nxitur teshtitjen. Kuti burnoti. Erë burnot. Thith (heq, nuhat) burnot.
  2. përd. mb. fig. keq. Që s'ka asnjë vlerë, që nuk shërben për asgjë; që s'di asgjë, i pazhvilluar nga mendja. Ishte burnot fare.
  • E bëj burnot diçka e copëtoj diçka në grimca të vogla, e bëj pluhur; e prish diçka, e shkatërroj fare.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0