bind
Shqip[redaktoni]
Bind
I m.sh. - Diçka që ngjall habi me madhësinë ose me pamjen e jashtëzakonshme a të frikshme që ka. Bindi i dheut. Për bind në mënyrë te çuditshme, në mënyrë të jashtëzakonshme e të frikshme.
II kal. -
- I mbush mendjen dikujt me arsyetime, me fakte e me prova se diçka është e vërtetë a e drejtë dhe e bëj të besojë plotësisht për këtë; e bëj të pranojë diçka si të vërtetë e të drejtë dhe të mos dyshojë për këtë. Bind shokët. Bind masat. Bind me fjalë (me fakte, me prova). Përpiqem (arrij) ta bind.
- bised. Bëj dikë të çuditet së tepërmi, e habit, e mahnit. 'Bindi botën.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0