altar

Nga Wiktionary

Altar m.sh. -

  1. vjet. Rrasë mbi të cilën në kohët e lashta u bëheshin flijime perëndive sipas paragjykimeve; therore.
  2. fet. Tryezë e gjerë në një të ndarë në pjesën lindore të kishës, ku bëhen shërbesat me të rëndësishme e ku mbahen sendet kryesore që përdor prifti (në vendet ku vepron kisha e krishterë).
  3. fig. Simbol i sakrificës dhe i flijimit. Altar i atdheut. Në altarin e lirisë.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Prononcimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë rrjedhëse[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]


Anglisht - altar
Gjermanisht - Altar
Frëngjisht - autel
Polonisht - ołtarz
Japonisht
Hollandisht - altaar
Italisht - altare
Suedisht - altare
Portugalisht
Spanisht - altar
Kroatisht
Norvegjishte e re
Arabisht
Greqisht - βωμός
Boshnjakisht

Rusisht
Kinezisht
Finlandishte - alttari
Norvegjisht
Esperanto - altaro
Danisht - alter
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht - oltár
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Serbo-kroatishte
Austrishte

Rumanisht
Katalanisht - altar
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0