çarmatos
Shqip[redaktoni]
Folje[redaktoni]
- I heq armët, i marr armët, e lë pa armë ose pa armatime; kund. armatos. Çarmatos ushtarët. Çarmatos kundërshtarin. Çarmatos një keqbërës. Çarmatos një anije.
- I heq armatimet a forcat ushtarake. Çarmatos një vend.
- fig. I heq dikujt mjetet për të luftuar a për t'u mbrojtur; i thyej vullnetin për të kundërshtuar ose për të sulmuar. E çarmatosi me fjalë. Përpiqen të çarmatosin klasën punëtore.
- usht. I heq mundësinë një arme që të shkrehë; i heq predhat ose lëndën shpërthyese një arme, zbraz që të mos shkrehë; kund. armatos. Çarmatos mitralozin. Çarmatos shulin.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0