Jump to content

rrethuar

Nga Wiktionary

Shqip

[redaktoni]

Mbiemër

[redaktoni]

rrethuar mb.

  1. Që ka përreth një gardh a një mur. Shtëpi e rrethuar. Oborr i rrethuar. Arë e rrethuar.
  2. Që ka rreth e përqark trupa ushtarake kundërshtare. Qytet (fshat, vend) i rrethuar. Kështjellë e rrethuar. Ushtri e rrethuar.
  3. si em. m. kryes. ~, ~IT (të). Ata që janë brenda një vendi, të cilin e ka rrethuar kundërshtari. Të rrethuarit e çanë rrethimin.