fare

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Ndajfolja[redaktoni]

fare ndajf.

  1. Krejt, tërësisht; në mënyrë të plotë, plotësisht. Humbi fare. U dogj fare. E mbaroi fare. Harrova fare.
  2. Asnjëherë, askurrë. S'ka ardhur fare. S'e kam parë fare.
  3. Aspak. S'e kuptoi fare. S'i shkon fare. Pa bërë zë fare.
  4. Shumë. Fare i ri. Fare i vogël. Fare mirë. Fare pak. Fare afër.
  5. përd. pakuf. As edhe një, asnjë. S'kishte njerëz fare. S'tha gjë fare.
  6. Për fare përgjithnjë, përgjithmonë. Ishte (bërë) fare thjeshtligj.

a) ishte budalla i madh; ishte i lënë; e kishte humbur pusullën; b) ishte ligështuar shumë trupërisht e shpirtërisht, ishte bërë si mos me keq. S'ka gjuhë fare shih te GJUH/Ë,~A.

Në gjuhët tjera[redaktoni]