cingërimë
Shqip[redaktoni]
Cingërimë
I f.sh. -
- Të ftohtë i madh e i thatë, acar; ngrica e dimrit. Cingërimë e madhe (e hidhur). Cingërima e dimrit. Ditë me cingërimë. Në mes të cingërimës.
- vet. sh. Dridhje e trupit nga të ftohtët, mornica. Me shkojnë cingërima.
II f.sh. -
- Zë i hollë, i zgjatur dhe si i çjerrë; të qarët e një kafshe, kuitje, pingërimë.. Cingërima e qenit. Cingërima e gjinkallave.
- Zhurmë e lehtë, e hollë që bëjnë sendet kur përplasen pak, tringëllimë.
- Tingull i hollë e i zgjatur, që na ushton në veshë, kumbim që ndiejmë në veshë.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
|
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0