cimbël

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Cimbël

I f.sh. -

  1. Copë e vogël dhe e hollë e një sendi, cifël, çikë, grimcë. Bëhet cimbla.
  2. Gjethe e vogël në rrëzë të bimës së duhanit, fundçe. Cimblat e duhanit.
  3. Bisku i njomë i një degëze, që sapo ka filluar të rritet.
  4. Cen. Njeri me (pa) cimbël.
  • Ia kam cimblën i kam rënë në erë, e kam diktuar, e di. Kam një cimbël me dikë kam mosmarrëveshje ose kam inat me dikë për shkak të një grindjeje.


II f.sh.bot. - Bimë barishtore me gjethe të vogla e të lëmuara, të mbledhura tufë, që rritet në shkëmbinjtë e bregdetit dhe përdoret e zier si sallatë.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0