bori
Shqip[redaktoni]
Emër[redaktoni]
bori f.sh. -
- Vegël muzikore me frymë, zakonisht prej bronzi, me grykë në trajtë hinke, që nxjerr zë të fortë e që përdoret edhe për të dhënë sinjale (në ushtri etj.); trumbetë, trombë. Boria e zgjimit. Boria e aksionit. Boria e alarmit. Sinjal me bori. I bie borisë. Ra boria. Mbledh (bëj) diçka si bori.
- Mjet sinjali, që përdoret në makina, në karroca etj. dhe që nxjerr zë të fortë. Bori automobili. I bie borisë. Ndalim borie.
- Lloj pizge në trajtë koni, me një pipëz në majë, që e bëjnë fëmijët zakonisht në pranverë prej lëkurës së lofatës ose të shelgut dhe që nxjerr një zë mjaft të fortë.
- element kimik me numër atomik 5 dhe simbol kimik B.
- bised. Qyngj sobe.
- Ra boria bëhet thirrja për diçka, jepet kushtrimi.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0