beng

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

beng I m.sh.zool.

  1. Zog shtegtar sa një harabel, me pupla në ngjyrë të verdhë të ndritur, me krahë të zinj e me sqep të kuq, që ushqehet me fiq; fikës. Tufë bengjesh. Femra e bengut.

beng II m.sh.krahin.

  1. Gjerdan me gurë të çmuar ose me florinj. Beng me margaritarë.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhët tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0