bela

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Bela f.sh.bised. -

  1. Punë që sjell të këqija e ngatërresa, vështirësi që sjell shqetësime, diçka e padëshirueshme dhe e mërzitshme; kokëçarje. Bela e madhe (e keqe). Punë me bela. Isha në bela. E ka bela. I ra një bela. E zuri belaja. Ra në bela. E futi në bela. I hapi belara. Shpëtoi nga një bela. S`u hyn belarave. E kërkoi vetë belanë.
  2. krahin. Shtrati i pjellës te kafshët. E nxori belanë.
  • Për bela
a) për ngatërresa, për të sjellë kokëçarje;
b) për fat të keq. Kali i belarave njeriu, të cilit i mbeten në kurriz të gjitha ngatërresat e vështirësitë e të tjerëve; njeriu, të cilin e ngarkojnë me shumë punë. Ia bëri bela dikujt shih te bëj. Iu bë (i ra) bela dikujt iu qep nga pas, iu bë barrë; i ra me qafë. Gjeti belanë me dikë a me diçka shih te gjej. Më polli (më ndezi) belaja (groshi) me dikë shih te PJELL. Më ra barku në bela shak. shih te bark, ~u. E bleu belanë me para shih te para,~ja. Kërcen prifti nga belaja tall. shih te prift,~i 1.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]


Anglisht
Gjermanisht
Frëngjisht
Polonisht
Japonisht
Hollandisht
Italisht
Suedisht
Portugalisht
Spanisht
Kroatisht
Arabisht
Greqisht
Boshnjakisht
Persisht


Rusisht
Kinezisht
Finlandishte
Norvegjisht
Esperanto
Danisht
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Letonisht
Rumanisht


Katalanisht
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Estonisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0