Jump to content

bashkëpunëtor

Nga Wiktionary

Shqip

[redaktoni]

Bashkëpunëtor m.sh. -

  1. Ai që kryen një veprimtari a një punë të përbashkët me një tjetër, ai që bashkëpunon me të tjerë për të kryer një punë. Bashkëpunëtor i ngushtë. Bashkëpunëtori më i afërt.
  2. Ai që bashkëpunon në një gazetë a në një revistë, me një institucion shkencor, kulturor etj., duke dërguar shkrime, studime e materiale të tjera. Bashkëpunëtor i rregullt. Bashkëpunëtor i gazetës (i revistës). Bashkëpunëtorët e jashtëm të institutit.
  3. Pjesë e parë e emërtimeve për detyrën dhe për titullin e punonjësve të një institucion kërkimor-shkencor, si edhe të atyre që kryejnë veprimtari kërkimore-shkencore. Bashkëpunëtor (i vjetër) shkencor. Bashkëpunëtor tekniko-shkencor.[1]

Etimologjia

[redaktoni]

Prononcimi

[redaktoni]

Sinonime

[redaktoni]

Antonime

[redaktoni]

Fjalë rrjedhëse

[redaktoni]

Në gjuhë tjera

[redaktoni]
Anglisht
Gjermanisht
Frëngjisht
Polonisht
Japonisht
Hollandisht
Italisht
Suedisht
Portugalisht
Spanisht
Kroatisht
Arabisht
Greqisht
Boshnjakisht
Persisht
Rusisht
Kinezisht
Finlandishte
Norvegjisht
Esperanto
Danisht
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Letonisht
Rumanisht
Katalanisht
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Estonisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat

[redaktoni]
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0