amel
Amel m.bised. -
- Bar për të dalë jashtë. Pi amel.
- Të hequrit bark, të dalët jashtë shumë. Kam amel. Më shkon amel. E zuri një amel.
- fig. Prirje, damar; gjendje shpirtërore. Me amel të mirë (të keq). I prish amelin.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Prononcimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë rrjedhëse[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0