çmbështillem
Shqip[redaktoni]
Folje[redaktoni]
- vet. veta III. Hapet diçka që ka qenë e mbledhur a e mbështjellë si rrotull, shtrihet a zgjatet diçka që ka qenë e mbledhur si lëmsh; kund. mbështillet. Çmbështillet lëmshi.
- Heq veshjen a rrobat që kam pasur rrotull trupit; zbulohem, zhvishem; kund. mbështillem.
- Pës. e çmbështjell.
- Po i çmbështillet lëmshi dikujt po i afrohet vdekja, po shkon drejt mbarimit të jetës.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0