çmërs
Shqip[redaktoni]
Emër[redaktoni]
- Lloj shtufi gëlqeror; gur gëlqeror i lehtë e me vrima të vogla, që përdoret si lëndë ndërtimi. Gur (shkëmb) çmërsi. Shtresë çmërsi. Mur me çmërs.
- Shtresë e ngurtë, që lë uji në faqet e një ene ku zien, bigorr. Çmërsi i kazanit (i ibrikut). Shtresë çmërsi. Lëshon çmërs. Zë çmërs. Heq çmërsin.
- Cipë e ngurtë që zënë dhëmbët në rrëzë nga kripërat gëlqerore; gur dhëmbësh, gurth. Çmërsi i dhëmbëve. Zënë çmërs dhëmbët.
- Myshk; shtresë që është krijuar nga kalbëzimi i myshkut. Çmërsi i thatë. Çmërs guri. Ujë me çmërs. Ka zënë trungu çmërs.
- krahin. Qelbi që zë një plagë. I zuri çmërs plaga.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0