çallmë
Appearance
Shqip
[redaktoni]Çallmë f.sh. -
- Rrip i gjatë pëlhure me ngjyrë të bardhë, të zezë ose të gjelbër, që mbështillet disa herë rreth festes a qeleshes dhe që e mbajnë në kokë klerikët myslimanë dhe burrat në disa vende. Çallmë e bardhë (e gjelbër, e zezë). Çallmë hoxhe. Çallma e dervishit. Me çallmë në kokë. Vuri (hoqi) çallmën. Lidhi (mbështolli) çallmën.
- Kaçuli i disa shpendëve. Pule me çallmë. Pëllumb me çallmë.
- gjell. Ëmbëlsirë e gatuar me miell e me vezë në trajtë kësulash të vogla, që përvëlohet me sherbet. Bëj çallma.
- vet. sh. Pufka misri.
- fig. bised. Pamje, paraqitje, dukë. Nuk ka çallmë për burrë. Paska çallmë të ashpër.
- I vuri çallmën dikujt e mashtroi, i vuri brirë. Lule çallmë bot. çallmare.[1]
Etimologjia
[redaktoni]Shqiptimi
[redaktoni]Sinonime
[redaktoni]Antonime
[redaktoni]Fjalë të prejardhura
[redaktoni]Në gjuhë tjera
[redaktoni]
|
Referencat
[redaktoni]- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0