Jump to content

çakall

Nga Wiktionary

Shqip

[redaktoni]

Çakall m.sh. -

  1. zool. Kafshë gjitarë grabitqare më e vogël se ujku, me qime të kuqërreme, që ushqehet zakonisht me ngordhësira dhe që nxjerr një angullimë të fortë. Tufë çakejsh. Ulërima (angullima) e çakallit. Hante si çakall. Çakalli bëri kërdinë, ujkut i doli nami. fj.u.
  2. fig. keq. Njeri gjakpirës e i pangopur; ai që ulërin duke kërcënuar të tjerët. Çakejtë gjakpirës. Çakejtë imperialistë. Kope çakejsh. Britma çakejsh. Çakej të një strofke.
  • Kur s'ke ara në mal, pse bën dava me çakejtë? fj.u. shih tek arë,~a.[1]

Etimologjia

[redaktoni]

Shqiptimi

[redaktoni]

Sinonime

[redaktoni]

Antonime

[redaktoni]

Fjalë të prejardhura

[redaktoni]

Në gjuhë tjera

[redaktoni]

Referencat

[redaktoni]
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0