shumicë

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Shumicë f.sh. -

  1. Sasi e madhe a numër i madh njerëzish, sendesh etj.; kund. pakicë. Shumicë e madhe. Një shumicë njerëzish. Shitje me shumicë. Del (prodhohet) me shumicë.
  2. Pjesa më e madhe, numri më i madh nga një tërësi njerëzish, sendesh etj.; kund. pakicë. Shumica dërrmuese. Shumica e popullsisë. Shumica e nxënësve (e anëtarëve, e pjesëmarrësve). Shumica e shtëpive (e fshatrave). Shumica e votave (e votuesve). Shumica absolute (relative, e thjeshtë). Shumica votoi për të (ishte kundër). Pakica i nënshtrohet shumicës.
  3. Parti, grup partish ose fraksion i një partie, që ka numrin më të madh të votave në një asamble a parlament (në disa vende); kund. pakicë. Qeveri e shumicës. Partitë e shumicës. Deputetët e shumicës.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]


Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0