ndërtesë

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Emër[redaktoni]

ndërtesë f. sh.

  1. Ngrehinë e madhe, që shërben për të banuar, si vend pune etj.; godinë. Ndërtesë shumëkatëshe. Ndërtesat shkollore. Ndërtesë banimi. Ndërtesë e ngritur me punë vullnetare. Ndërtesat e fabrikës. Themelet e ndërtesës. Bënë (ngritën) një ndërtesë.

Në gjuhët tjera[redaktoni]