Jump to content

capinë

Nga Wiktionary

Shqip

[redaktoni]

Capinë

I f.sh. -

  1. Vegël prej metali, me majë hekuri të kthyer pak e me bisht të gjatë, që përdoret për të tërhequr rrëshqanë dhe për të rrokullisur trupat e drurëve. I nguli capinën trungut të pishës.
  2. tek. Mashë e madhe për të kapur dhe për të lëvizur pjesë metalike të nxehta.


II f. - Tokë së cilës i është gërryer shtresa e sipërme e punueshme e i ka dalë tabani, tokë që i ka dalë capa në sipërfaqe.[1]

Etimologjia

[redaktoni]

Shqiptimi

[redaktoni]

Sinonime

[redaktoni]

Antonime

[redaktoni]

Fjalë të prejardhura

[redaktoni]

Në gjuhë tjera

[redaktoni]

Referencat

[redaktoni]
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0