capinë
Shqip[redaktoni]
Capinë
I f.sh. -
- Vegël prej metali, me majë hekuri të kthyer pak e me bisht të gjatë, që përdoret për të tërhequr rrëshqanë dhe për të rrokullisur trupat e drurëve. I nguli capinën trungut të pishës.
- tek. Mashë e madhe për të kapur dhe për të lëvizur pjesë metalike të nxehta.
II f. - Tokë së cilës i është gërryer shtresa e sipërme e punueshme e i ka dalë tabani, tokë që i ka dalë capa në sipërfaqe.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
|
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0