capinë

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Capinë

I f.sh. -

  1. Vegël prej metali, me majë hekuri të kthyer pak e me bisht të gjatë, që përdoret për të tërhequr rrëshqanë dhe për të rrokullisur trupat e drurëve. I nguli capinën trungut të pishës.
  2. tek. Mashë e madhe për të kapur dhe për të lëvizur pjesë metalike të nxehta.


II f. - Tokë së cilës i është gërryer shtresa e sipërme e punueshme e i ka dalë tabani, tokë që i ka dalë capa në sipërfaqe.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0