buzëkyqur
Shqip[redaktoni]
Buzëkyçur mb. -
- Që nuk flet fare, që s’e hap gojën, i heshtur; që nuk nxjerr të fshehtë nga goja, gojëkyçur.
- fig. I dëshpëruar, i pikëlluar.
- përd. ndajf. Pa folur fare, pa hapur gojën, gojëkyçur.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0