gojëkyçur
GOJËKYÇUR m. euf.
Gojëlidhuri.
GOJËKYÇUR mb.
1. Që nuk flet shumë, që zakonisht hesht, gojëmbyllur; që e ruan një të fshehtë, që nuk i tregon asnjeriu.
2. Përd. ndajf. sipas kuptimit të mbiemrit. Rri gojëkyçur. Mbeti (qëndroi) gojëkyçur.
GOJËKYÇUR m. euf.
Gojëlidhuri.
GOJËKYÇUR mb.
1. Që nuk flet shumë, që zakonisht hesht, gojëmbyllur; që e ruan një të fshehtë, që nuk i tregon asnjeriu.
2. Përd. ndajf. sipas kuptimit të mbiemrit. Rri gojëkyçur. Mbeti (qëndroi) gojëkyçur.