bunker

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Bunker m.sh. -

  1. usht. Strehim i posaçëm, zakonisht i futur përgjysmë në tokë, me mure të trasha betoni e me frëngji, që shërben si pikë zjarri. Bunker i fshehtë (i maskuar). Frëngjitë e bunkerit. Qëllonte nga bunkeri.
  2. tek. Hambar i madh për minerale dhe për lëndë të tjera, i ndërtuar në një vend të ngritur dhe me një derë të vogël në fund, për të lehtësuar ngarkimin e mjeteve të mbartjes; hambar i veçantë në disa makina, ku mblidhet lënda që përpunohet. Bunker qymyri. Bunker mineralesh. Bunkeri i çimentos. Bunkeri i kombajnës. Bunker ngarkimi.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0