bungajë

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Bungajë f.sh. -

  1. Pyll me bungje. Bungajë e dendur.
  2. fig. Punë e ngatërruar dhe e errët, çështje që është vështirë të zgjidhet. Hynë në bungajë.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0