Jump to content

bungajë

Nga Wiktionary

Shqip

[redaktoni]

Bungajë f.sh. -

  1. Pyll me bungje. Bungajë e dendur.
  2. fig. Punë e ngatërruar dhe e errët, çështje që është vështirë të zgjidhet. Hynë në bungajë.[1]

Etimologjia

[redaktoni]

Shqiptimi

[redaktoni]

Sinonime

[redaktoni]

Antonime

[redaktoni]

Fjalë të prejardhura

[redaktoni]

Në gjuhë tjera

[redaktoni]

Referencat

[redaktoni]
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0