bukurtingëllues

Nga Wiktionary
Versioni i datës 30 qershor 2008 10:01 nga Zeke (diskuto | kontribute)
(ndrysh) ← Version më i vjetër | shikoni versionin e tanishëm (ndrysh) | Version më i ri → (ndrysh)

Shqip[redaktoni]

Bukurtingëllues mb.gjuh. -

  1. Që hyn ndërmjet dy tingujsh për të krijuar një shqiptim të lehtë e të bukur (për tingujt).
  2. Që është i bukur e i pëlqyeshëm (për shqiptimin e tingujve). Shqiptim bukurtingëllues.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0