bucelë

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Bucelë f.sh. -

  1. Enë e drunjtë si fuçi e vogël, që përdoret për të mbajtur ujë të pijshëm.
  2. Enë balte me lëfyt, e sheshtë nga njëra anë dhe me bark nga ana tjetër, që përdoret për të mbajtur ujë. Pi ujë me bucelë.
  3. Pjesë e rrumbullakët në qendër të rrotës së qerres etj., ku bashkohen spicat, rrezet ose telat dhe ku futet boshti. Bucela e qerres. Bucela e rrotës së mullirit. Bucela e biçikletës. Rrathët e bucelës. Bën bucela.
  • Prish bucela e bën kënaçe dëmton diçka të rëndësishme për të rregulluar një vogëlimë, prish shtëpi e bën kasolle.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0