Jump to content

bubutij

Nga Wiktionary

Shqip

[redaktoni]

Folje

[redaktoni]

Bubutij jokal. -

  1. Thërres fort a ia bëj «bubu» me zë të lartë; ulërij për shkak të një dhembjeje, të një vuajtjeje, të një fatkeqësie të papritur a të një shqetësimi të madh. Bubutinte e ulërinte.
  2. shih bubullon 2. Bubutin tërë pylli.[1]

Etimologjia

[redaktoni]

Shqiptimi

[redaktoni]

Sinonime

[redaktoni]

Antonime

[redaktoni]

Fjalë të prejardhura

[redaktoni]

Në gjuhë tjera

[redaktoni]

Referencat

[redaktoni]
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0