bubutij
Shqip[redaktoni]
Folje[redaktoni]
Bubutij jokal. -
- Thërres fort a ia bëj «bubu» me zë të lartë; ulërij për shkak të një dhembjeje, të një vuajtjeje, të një fatkeqësie të papritur a të një shqetësimi të madh. Bubutinte e ulërinte.
- shih bubullon 2. Bubutin tërë pylli.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
|
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0