buçkë

Shqip

Buçkë mb. -

1. I mbushur e gjithë tul (për faqet, për duart etj.). Faqe buçka. Dorë buçkë.
2. I shëndoshë e i mbushur në fytyrë; topolak, rrumbullak (për njerëzit). Vajzë buçkë. Është buçkë.
3. I fryrë e i mbushur (për pemët). Fik (dardhë) buçkë.

Në gjuhë tjera

Anglisht: plump (en) Anglishte e thjeshtë: Arabisht: Bjellorusisht: Boshnjakisht: Bullgarisht: Çekisht: Danisht: Esperanto: Frëngjisht: Greqisht: Gjermanisht: Estonisht: Finlandishte: Hebraisht:

Hollandisht: Hungarisht: Indonezisht: Interlingua: Irlandisht: Italisht: Japonisht: Katalanisht: Kinezisht: Koreanisht: Kroatisht: Latinisht: Letonisht: Luksemburgisht: Lituanisht:

Maqedonisht: Norvegjisht: Persisht: Polonisht: Portugalisht: Rumanisht: Rusisht: Serbisht: Sllovakisht: Sllovenisht: Spanisht: Suedisht: Turqisht: Ukrainisht: Venecianisht: