buçitës
Shqip[redaktoni]
Buçitës mb. - Që bën zhurmë të madhe e kumbuese, që buçet; që kumbon fort, që ushton me forcë. Lumë (përrua) buçitës. Me zë buçitës.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0