brimadh
Shqip[redaktoni]
Brimadh mb. -
- Që i ka brirët të mëdhenj. Ka brimadh.
- vet. f. fig. Që bën turpe, e përdalë; që nuk i qëndron besnike burrit (për gruan).
- vet. m. fig. shih brinar.
- Përd. em. sipas kuptimeve të mbiemrit.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0