birçe

Shqip

Birçe m.sh.bised. -

1. përk. Djalë i ri; bir.
2. mospërf. Djalë i përkëdhelur, djalë të cilit nuk i pëlqen shumë të punojë; i biri i botës, tjetri. Ai birçja nuk punonte. S'e prishte rehatin birçja.

Në gjuhë tjera

Anglisht Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë