bifkë

Shqip

Bifkë f.sh. -

1. Bimëz, mugull; bisk i hollë, filiz që del nga trungu ose nga një degë. Bifkë muri. Bifka e qepës (e lakrës). Bifkat e ullirit. Ka lëshuar (ka nxjerrë) bifkë.
2. Pipth i hollë e i shkurtër në majë të qylafit ose të beretës së kokës. Qylaf me bifkë.

Në gjuhë tjera

Anglisht Gjermanisht Frëngjisht Polonisht Japonisht Hollandisht Italisht Suedisht Portugalisht Spanisht Kroatisht Arabisht Greqisht Boshnjakisht Persisht

Rusisht Kinezisht Finlandishte Norvegjisht Esperanto Danisht Sllovakisht Hebraisht Çekisht Hungarisht Luksemburgisht Maqedonisht Latinisht Letonisht Rumanisht

Katalanisht Serbisht Sllovenisht Indonezisht Bullgarisht Turqisht Ukrainisht Lituanisht Koreanisht Bjellorusisht Irlandisht Estonisht Venecianisht Interlingua Anglishte e thjeshtë