besimplotë
Shqip[redaktoni]
Besimplotë mb.libr. - Që ka besim të plotë te dikush a në diçka; që shpreh besim të plotë, që përshkohet nga besimi i palëkundur. Bashkëpunim besimplotë. Buzëqeshje besimplotë. Shokë të pandarë e besimplotë.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0