besim

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Besim m.sh. -

  1. Bindje e fortë se diçka është e vërtetë ose se do të kryhet patjetër; ndjenja e sigurisë për dikë që ka merita e veti të larta, bindje në çiltërinë, në ndershmërinë e në ndërgjegjen e dikujt; siguria në forcën e arsyes ose në drejtësinë e dikujt; qëndrim i mbështetur në këtë bindje e siguri. Besim i madh (i patundur, i pakufishëm). Besim i tepruar (i verbër). Besimi te Partia (te populli). Besimi në fitore. Besim në vetvete. Besimi në të ardhmen. Mungesë besimi. Kam besim jam i bindur; besoj. Shpreh besimin. I ngjall (i frymëzoj) besim. I forcoj (i shtoj) besimin. Ia lëkundi besimin. Më shtohet besimi. Mbush me besim. Humbi besimin në vetvete. I jap besim i besoj, i zë besë. Kam (meritoj, gëzoj) besimin e dikujt. Fitoj (humbas) besimin e dikujt. Shpërdoroi besimin e të tjerëve.
  2. Pranimi i dogmës dhe i riteve të një feje; një fe dhe përkatësia zyrtare në të. Besimi fetar (i krishterë, mysliman).
  3. kryes. sh. Bindja e kotë në përfytyrime fetare e në paragjykime për diçka të mbinatyrshme; besëtytni, paragjykim. Besimet e kota. Besimet e popujve të lashtë.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Antonimi i fjales "besim"eshte mosbesim.

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]


Anglisht - 1.belief, 2.doctrine
Gjermanisht
Frëngjisht
Polonisht
Japonisht
Hollandisht
Italisht
Suedisht
Portugalisht
Spanisht
Kroatisht
Arabisht
Greqisht
Boshnjakisht
Persisht


Rusisht
Kinezisht
Finlandishte
Norvegjisht
Esperanto
Danisht
Sllovakisht
Hebraisht
Çekisht
Hungarisht
Luksemburgisht
Maqedonisht
Latinisht
Letonisht
Rumanisht


Katalanisht
Serbisht
Sllovenisht
Indonezisht
Bullgarisht
Turqisht
Ukrainisht
Lituanisht
Koreanisht
Bjellorusisht
Irlandisht
Estonisht
Venecianisht
Interlingua
Anglishte e thjeshtë

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0