çukit

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Folje[redaktoni]

  1. vet. veta III. I bie me sqep diçkaje, quk me sqep; ha me sqep (për shpendët).
    Zogu (harabeli, sorra, korbi) çukit.
  2. vet. veta III. Kafshon a pickon lehtë e menjëherë; thumbon (për gjarpërinjtë dhe për disa lloj kandrrash). E çukiti gjarpri (nepërka).
    E çukitën grerat.
  3. Thyej a thërrmoj lehtë koren e tokës me një vegël.
    E çukitën arën.
  4. E përpjek një send me diçka tjetër, çokas.
    Çukiste urët e zjarrit.
  5. Nduk, çjerr a e gërvisht lehtë dikë; vras pak.
    Ia çukiti kokën. E çukiti në qafë.
  6. vet. veta III. E zë a e prek lehtë një sëmundje që i lë pikla a njolla (zakonisht për bimët).
    Rrushin e ka çukitur pajaga.
  7. fig. E qortoj lehtë, e kritikoj pak.
    E çukiti pak i ati.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0