quk

QUK kal.

1. vet. veta III. I bie me sqep, çukit (për shpendët). E ka qukur zogu fikun. E quku me sqep. E kanë qukur pulat.

2. Shpoj me gjilpërë, me gjemb a me diçka tjetër që ka majë të hollë; thumboj, pickoj. E qukin kaun me hosten. Quku dorën me gjemb. E quku bleta.

3. fig. Ngacmoj dikë me fjalë, thumboj, shpoj. E quku aty ku s'duhej. E quku keq.