çallë

Nga Wiktionary

Shqip[redaktoni]

Çallë

I f.sh. -

  1. Kokërr e papjekur e disa pemëve. Çalla fiku (dardhë, kumbulle). I hahen edhe çallat.
  2. përd. mb. I papjekur, i pabërë (për kokrrat e disa pemëve). Fik (dardhë, bajame) çallë. I ka çalla kokrrat.


II f.sh. - shih çallatë,~a. Çallë e vogël. Çallë në dru (në shkëmb). E bëri me çalla.[1]

Etimologjia[redaktoni]

Shqiptimi[redaktoni]

Sinonime[redaktoni]

Antonime[redaktoni]

Fjalë të prejardhura[redaktoni]

Në gjuhë tjera[redaktoni]

Referencat[redaktoni]

  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0