çaçanik
Shqip[redaktoni]
Çaçanik m.sh. -
- bot. Pema e arrës; kokërr arre me lëvozhgë të njomë. Gjethe çaçaniku. Dru çaçaniku. Në hijen e një çaçaniku. Qëronte çaçanikë.
- Lëvozhga e gjelbër e kokrrës së arrës, që përdorët për të ngjyer, shark. Lyej (ngjyej) me çaçanik. Ziej çaçanik.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0