Jump to content

lëpushë

Nga Wiktionary

Shqip

[redaktoni]

Emër

[redaktoni]

lëpushë f.

  1. bot. Bimë barishtore shumëvjeçare, me gjethemëdha, me lulebardha në të verdhë, që rritet në liqene, në ujëra të ndenjura etj.; lëkua. Lëpushë gjoli. Lule (fletë) lëpushe.
  2. bot. Bimë barishtore dyvjeçare, me gjethe vezake e me push nga të dyja anët, me kërcell të lartë deri dy metra, që çel lule të verdha në tufë.
  3. bot. Lloj lëpjete e hidhur me fletë të gjata e si të kuqërreme që rritet nëpër hendeqe e në vende me lagështirë dhe që nuk hahet; lëpjetë kali. Nuk është lëpjetë, po lëpushë.
  4. Gjethe e madhe në trajtë llape. Lëpushat e duhanit.
  5. Lëvorja e kallirit të misrit, llapushat. Lëpushat e misrit. I hoqi lëpushat kallirit.
  6. bised. edhe mospërf. shih LËPUSHK/Ë,~A 2.
  7. arb. Letër e shkruar. Mori një lëpushë nga djali.
  • E zgjati gjuhën si lëpushë (si lëpjetë) keq. shih te LËPJETË,~A.

Në gjuhë tjera

[redaktoni]