cukël
Shqip[redaktoni]
Cukël f.kryes.sh. -
- Fundërrinat e leshit, të pambukut ose të mëndafshit, që mbeten si tufa të vogla pas shkriftimit. Cukël leshi. Cukël pambuku.
- Copë e vogël, që mbetet kur presim një rrobë ose diçka tjetër; rreckë. Top cuklash. I veshur me cukla.
- shih cufël,~la 1. Cukël dëbore.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
|
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0