cingël
Shqip[redaktoni]
Cingël m. -
- Shkop i shkurtër, i prerë pjerrtas në të dy anët, me të cilin luajnë fëmijët duke e goditur me një shkop me të gjatë; loja që luhet me këtë shkop. Shkop e cingël. Luaj (me) cingël. I bie cinglit. Hedh cinglin. I hollë si cingël. Sa një cingël shumë i vogël e i imët (zakonisht për fëmijët).
- Shkop i vogël, që mban të ngrehur grackën e zogjve. Bie cingli.
- Shkop i vogël në vegjë, me të cilin thuret spiku.
- Xhingël, stoli e vogël.
- Luaj cingël me dikë tallem me dikë, duke mos e marrë një punë me gjithë mend; e sjell rrotull, bëj si dua vetë me dikë.[1]
Etimologjia[redaktoni]
Shqiptimi[redaktoni]
Sinonime[redaktoni]
Antonime[redaktoni]
Fjalë të prejardhura[redaktoni]
Në gjuhë tjera[redaktoni]
|
Referencat[redaktoni]
- ↑ Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0